วัดพระธรรมกาย ตอนที่ 7 : การเผยแผ่พระพุทธศาสนาเชิงรุก
สถานการณ์พระพุทธศาสนาปัจจุบัน
>>ในยุคเกษตร ปัจจัยการผลิตหลัก คือ ที่ดิน ดังนั้นผู้คนจึงอยู่ประจำถิ่น วัดคือศูนย์กลางชุมชน เป็นทั้งที่ประชุมคน โรงเรียน โรงแรม ศาล สถานบันเทิง ฯลฯ พระทำหน้าที่ตั้งรับญาติโยมอยู่ในวัด ไม่ต้องไปชวนคนเข้าวัด เพราะเขามาวัดอยู่แล้ว
>>ในยุคเกษตร ปัจจัยการผลิตหลัก คือ ที่ดิน ดังนั้นผู้คนจึงอยู่ประจำถิ่น วัดคือศูนย์กลางชุมชน เป็นทั้งที่ประชุมคน โรงเรียน โรงแรม ศาล สถานบันเทิง ฯลฯ พระทำหน้าที่ตั้งรับญาติโยมอยู่ในวัด ไม่ต้องไปชวนคนเข้าวัด เพราะเขามาวัดอยู่แล้ว
>> แต่ในยุคอุตสาหกรรมและข้อมูลข่าวสาร สถานที่ทำงานหลัก คือ บริษัท ห้างร้าน โรงงาน ผู้คนมีการย้ายถิ่นฐานกันมาก คนหนุ่มสาวส่วนใหญ่หางานทำในเมือง
วัดในชนบทเหลือคนแก่และเด็ก
จึงอ่อนกำลังลง
วัดในเมืองมีประชากรรอบวัดเพิ่มขึ้นมากมาย แต่วัดไม่คุ้นเคยกับชุมชนรอบวัด บางคนบ้านอยู่ติดวัดมา 10 ปี ยังไม่รู้เลยใครเป็นเจ้าอาวาส
มีสถาบันสังคมใหม่ๆ เกิดขึ้นมาก เช่น โรงเรียน โรงแรม สถานบันเทิง สถานพักผ่อนหย่อนใจ วัดไม่ใช่ศูนย์กลางของชุมชนอีกต่อไป หากพระมัวตั้งรับอยู่ในวัด คนไม่เข้าวัดนอกจากตอนมีพิธีกรรมตามประเพณี เช่น งานศพหรืองานสวด
วัดในเมืองมีประชากรรอบวัดเพิ่มขึ้นมากมาย แต่วัดไม่คุ้นเคยกับชุมชนรอบวัด บางคนบ้านอยู่ติดวัดมา 10 ปี ยังไม่รู้เลยใครเป็นเจ้าอาวาส
มีสถาบันสังคมใหม่ๆ เกิดขึ้นมาก เช่น โรงเรียน โรงแรม สถานบันเทิง สถานพักผ่อนหย่อนใจ วัดไม่ใช่ศูนย์กลางของชุมชนอีกต่อไป หากพระมัวตั้งรับอยู่ในวัด คนไม่เข้าวัดนอกจากตอนมีพิธีกรรมตามประเพณี เช่น งานศพหรืองานสวด
วัดจำนวนมากปรับตัวไม่ทันตามการเปลี่ยนแปลงของสังคม สังคมเข้าสู่ยุคอุตสาหกรรมและข้อมูลข่าวสารแล้ว แต่วัดส่วนใหญ่ยังอยู่ในยุคเกษตร บ้างก็พยายามดึงคนเข้าวัด โดยอาศัยมหรสพ ดูหมอ ใบ้หวย พิธีกรรมตามความเชื่อต่างๆซึ่งไม่ใช่แนวทางที่ถูกต้อง
สถานภาพของพระภิกษุจากที่เป็นผู้นำทางความคิดของสังคมตกต่ำลง คนรุ่นใหม่จำนวนไม่น้อยคิดว่าตนมีความรู้มากกว่าพระสงฆ์
>>ผลลัพธ์คือ ประชาชนค่อยๆเหินห่างจากวัด เหลือผู้ที่ยังร่วมกิจกรรมทางพระพุทธศาสนาอยู่บ้างเพียง 69 % อีก 25% เป็นชาวพุทธแต่ชื่อ อีก 6 % เป็นคนศาสนาอื่น คนเข้าวัดน้อยลงทุกที วัดใหญ่กลางกรุงบางแห่งมีประชากรรอบวัดนับแสนคน แต่มีคนมาถือศีลวันพระไม่ถึง 10 คน
ศาสนาอื่นก็รุกหนัก หากปล่อยสถานการณ์ให้เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ชาวพุทธจะเหลือน้อยลง พระภิกษุจะเหลือน้อยลง วัดจะร้างมากขึ้นเรื่อยๆ พระพุทธศาสนาจะเสื่อมลง จนอาจสิ้นสูญจากประเทศไทยเหมือนอินเดีย
ทางแก้ คือ “การเผยแผ่พระพุทธศาสนาเชิงรุก”
“ ...ภิกษุทั้งหลาย เธอจงเที่ยวจาริกไป เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขแก่มหาชน เพื่อความเอ็นดูแก่โลก...”
จะเห็นได้ว่า พระพุทธเจ้าทรงให้เผยแผ่พระพุทธศาสนาเชิงรุก พระองค์ไม่ได้ให้พระนั่งรอคนมาเข้าวัด แต่ให้รุกออกไปให้ธรรมะกับประชาชน แม้พระองค์เอง ก็ทรงทำอย่างนั้นเหมือนกัน พระพุทธศาสนาขยายไปทั่วชมพูทวีปด้วยการเผยแผ่เชิงรุกนี่เอง
**ตัวอย่างการเผยแผ่เชิงรุกของวัดพระธรรมกาย**
1. การจัดตักบาตรพระ 2 ล้านรูป
หากไม่มีกิจกรรมชาวพุทธก็จะเฉา ต้องมีกิจกรรมจึงจะคึกคัก กิจกรรมที่ทำได้ง่ายคือการตักบาตร วัดพระธรรมกายจึงประสานพระสังฆาธิการและชวนสาธุชนในแต่ละพื้นที่ทั่วประเทศ จัดตักบาตรพระร่วมกัน คราวละพันรูปบ้าง หมื่นรูปบ้าง เพื่อปลุกกระแสชาวพุทธให้ตื่นตัว
2. การบวชพระแสนรูป
ขณะนี้จำนวนพระภิกษุสามเณรลดลงเรื่อยๆ วัดร้างจึงเพิ่มมากขึ้น วัดที่ไม่มีพระอยู่เลย มี 5,900 วัด ที่ยังไม่ร้างแต่ใกล้ร้าง คือ เหลือพระหลวงตาอายุมาก อยู่เพียงวัดละ 1-2 รูป อีกเกือบ 2 หมื่นวัด
ทางแก้คือ การจัดบวชพระคราวละแสนรูป ณ วัดต่างๆ ทั่วประเทศ ปีละ 2 รุ่น ในช่วงภาคฤดูร้อนรุ่นหนึ่ง และช่วงเข้าพรรษาอีกรุ่นหนึ่ง หลังอบรมผู้ที่มีจิตศรัทธาบวชต่อไม่สึก ก็ให้ไปช่วยกันพัฒนาวัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง
3. การสนับสนุนการเผยแผ่ธรรมะในหมู่เยาวชน
เยาวชนคืออนาคตของชาติและพระพุทธศาสนา แต่เด็กรุ่นใหม่ไม่คุ้นกับพระ ไม่คุ้นกับวัด ห่างเหินพระพุทธศาสนาซึ่งเป็นสัญญาณอันตราย ทางวัดจึงสนับสนุนโครงการเด็กดีวีสตาร์ปีละล้านคน เพื่อสร้างเยาวชนให้เป็นคนเก่งและดี โดยให้ทำการบ้าน 10 ข้อ เช่น ให้กราบเท้าพ่อแม่ก่อนนอน สวดมนต์นั่งสมาธิก่อนนอน ตื่นเช้าเก็บผ้าห่มเครื่องนอนให้เรียบร้อย สมาทานศีล 5 ทุกวัน ออมทรัพย์ทุกวัน จับดีครูและเพื่อน ช่วยงานบ้านทุกวัน เป็นต้น เพื่อปลูกฝังนิสัยที่ดีให้กับเยาวชน
4. การเผยแผ่พระพุทธศาสนาไปต่างประเทศ
ถ้าพุทธอยู่แต่ในอินเดีย เมื่อพุทธสูญจากอินเดีย ก็เท่ากับสูญจากโลกนี้ แต่เพราะมีการเผยแผ่พุทธไปสู่นานาประเทศ จึงยังคงมีพระพุทธศาสนาสืบทอดถึงปัจจุบัน เราจึงมีหน้าที่ต้องเผยแผ่พระพุทธศาสนาไปสู่นานาอารยประเทศด้วย
วัดพระธรรมกายได้ส่งพระภิกษุไปเผยแผ่ยังประเทศต่างๆ ปัจจุบันมีวัดสาขา 85 แห่งใน 33 ประเทศ มีโครงการบวชพระนานาชาติเป็นประจำทุกปี แยกกลุ่มอบรมด้วยภาษาอังกฤษ ภาษาจีน ภาษาญี่ปุ่น เป็นต้น
>> ชาวไทยเรามีรากฐานผูกพันกับพระพุทธศาสนากว่าสองพันปี แม้ผู้ที่ไม่ค่อยได้ถือศีล นั่งสมาธิ ก็มีความรักผูกพันพระพุทธศาสนา ถ้าชาวพุทธที่ตื่นตัว ทั้งพระทั้งโยม สามัคคีร่วมใจกันเผยแผ่พระพุทธศาสนาเชิงรุก พระพุทธศาสนาจะพลิกฟื้นรุ่งเรืองขึ้นในประเทศไทยได้อีกครั้งแน่นอน และจะขยายสู่นานาอารยประเทศ ศีลธรรมความสงบร่มเย็นจะกลับคืนมาสู่โลก
ภาพกิจกรรมการเผยแผ่พระพุทธศาสนาขนาดใหญ่หลากหลายรูปแบบที่วัดพระธรรมกายจัดขึ้น เป็นการเผยแผ่เชิงรุกเพื่อฟื้นฟูพระพุทธศาสนา นำศีลธรรมกลับคืนมาสู่สังคมนั่นเอง
EmoticonEmoticon